Prilikom gostovanja u emisiji “Istraga sedmice”, Halil Bajramović, zastupnik u Predstavničkom domu federalnog Parlamenta, komentarisao je postupke stranke kojoj pripada (Narod i pravda) u vezi s izborom kandidata Marina Vukoje za sudiju Ustavnog suda Bosne i Hercegovine. O tome kako su se i ranije za sudije Ustavnog suda BiH birali visokorangirani stranački dužnosnici Istinomjer je pisao u analizi “Izbor sudija Ustavnog suda BiH: Gdje prestaje stranka, počinje Ustavni sud?”.
Bajramović je rekao da smatra da je uredu da Vukoja bude izabran za sudiju Ustavnog suda BiH, jer HDZ BiH “nije radikalna stranka (…) kao što je to bila Srpska radikalna stranka”, za koju je ustvrdio da ju je zabranio visoki predstavnik u BiH.
Bajramović: Dobro, ovaj je ipak napravio Srpsku radikalnu stranku usred rata, jer je smatrao da SDS i sve ono nije dovoljno radikalno, da moraju biti još radikalniji. Ovaj čovjek, ja o njemu nemam ništa negativno, ni da je bio u nekim radikalnim strukturama ni ništa.
Novinar: Osim u HDZ-u BiH.
Bajramović: HDZ nije radikalna stranka. Ona jeste nacionalna stranka, ali ja nisam primjetio neki radikalizam, kao što je, recimo, bila Srpska radikalna stranka. Čak je zabranio, mislim da je visoki predstavnik zabranio djelovanje zato što je bila preradikalna.
Halil Bajramović, 19.11.2023.
Početkom marta 1999. godine tadašnji visoki predstavnik u BiH Carlos Westendorp smijenio je Nikolu Poplašena s dužnosti predsjednika Republike Srpske nakon što je Poplašen odbio zahtjeve visokog predstavnika u vezi s njegovim nezakonitim nastojanjima da smijeni tadašnjeg premijera Vlade Republike Srpske Milorada Dodika.
Predsjednik Nikola Poplašen je zlouporabio svoje ovlasti i blokirao volju naroda Republike Srpske time što je kočio provedbu izbornih rezultata, odbijao poštivati odluke Narodne skupštine, kao i time što je konstantno djelovao s ciljem ometanja formiranja zakonite vlade koju bi podržala Narodna skupština. Predsjednik Poplašen je vršio opstrukciju provedbe Općeg okvirnog sporazuma za mir i djelovao u pravcu stvaranja nestabilne situacije u Republici Srpskoj, čime je doveo u opasnost mir kako u Republici Srpskoj, tako i u čitavoj Bosni i Hercegovini.
Saopštenje OHR-a, 5.3.1999.
U oktobru 1999. godine OSCE-ova Privremena izborna komisija (PIK) odbila je prijavu Srpske radikalne stranke za učešće na lokalnim izborima koji su održani u aprilu 2000. godine. U odluci PIK-a navedeno je da, kao uslov za registraciju na lokalnim izborima, SRS mora zamijeniti tri stranačka lidera i registrovati se pod novim imenom. Međutim, SRS nije ispunio ove uslove, pa je, pored lokalnih, u junu 2000. godine PIK Srpskoj radikalnoj stranci odbio prijavu za učešće i na opštim izborima održanim u novembru 2000. godine.
Krajem juna 2004. godine Paddy Ashdown, tadašnji visoki predstavnik u BiH, donosi odluku kojom smjenjuje Panteliju Damjanovića s mjesta predsjednika Izvršnog odbora Srpske radikalne stranke Republike Srpske (SRS RS) i s drugih javnih i stranačkih funkcija koje je obnašao u tom trenutku. Pored toga, ovom je odlukom Damjanoviću zabranjeno obnašanje bilo koje službene, izborne ili imenovane javne dužnosti i kandidovanje na izborima i obnašanje dužnosti u političkim strankama.
Pantelija Damjanović je, bilo svojim postupcima ili nedjelovanjem na odgovornoj poziciji, sastavni dio zajedničke šeme u Republici Srpskoj kojom se njeguje kultura šutnje i prevare u kojoj su optuženi za ratne zločine zaštićeni od pravde. Kao sastavni dio trenutne političke kulture u Republici Srpskoj, Pantelija Damjanović je kriv za doprinos institucionalnom neuspjehu da se iz političkog pejzaža uklone uslovi koji pogoduju pružanju materijalne podrške i izdržavanja pojedincima optuženim po članu 19, kao što je već navedeno. Takvi propusti su štetni za stabilnost i vladavinu prava. Pantelija Damjanović, dakle, opstruira proces implementacije mira i mora biti smijenjen sa javne funkcije.
Saopštenje OHR-a, 30.6.2004.
Nakon što se u aprilu 2019. godine Srpska radikalna stranka Republike Srpske integrisala u Partiju demokratskog progresa (PDP), ovaj politički subjekt kao takav prestao je da postoji.
Pod imenom Srpska radikalna stranka Srpske, u julu 2020. godine iz ovog političkog subjekta saopšteno je da će učestvovati na lokalnim izborima u Prijedoru, koji su održani u novembru te godine.
Mi smo praktično sljedbenici, odnosno obnovitelji Srpske radikalne stranke, koja je ovdje na prostorima Republike Srpske od ‘93. pa naovamo. Oni koji su napustili, prestali da budu članovi Srpske radikalne stranke, prešli u druge partije, njima sva sreća i sva želja je to. Mi ovim pokazujemo da smo opstali i da je vrijeme da se obnovi Srpska radikalna stranka.
Đuro Končar, 7.7.2020.
Centralna izborna komisija Bosne i Hercegovine (CIK BIH) izrekla je u novembru 2021. godine administrativnu mjeru uskraćivanja prava kandidovanja na narednim lokalnim izborima za 15 političkih stranaka, među kojima se našla i Srpska radikalna stranka “9. januar”, da bi u maju 2022. godine CIK BiH dozvolio učešće Srpskoj radikalnoj stranci (SRS) “Vojislav Šešelj” da učestvuje na opštim izborima koji su se održali 2.10.2022. godine.
Članovi Srpske radikalne strane jesu smjenjivani odlukama Ureda visokog predstavnika u BiH (OHR BiH) i ovom političkom subjektu jeste odbijeno učešće na izborima 2000. godine zbog odbijanja da zamijeni tri stranačka lidera i registruje se pod novim imenom, ali visoki predstavnik u BiH nikada SRS-u nije zabranio djelovanje. Shodno tome, Istinomjer navedenu tvrdnju Halila Bajramovića ocjenjuje većim dijelom neistinitom.
(Istinomjer.ba)