Milorad Dodik poduzimao je radnje u cilju sprječavanja provođenja odluka visokog predstavnika za BiH, te je pred Sudom BiH nepravomoćno osuđen zbog tih radnji, a ne zbog “verbalnog delikta”.
Prvog aprila 2025. godine ministar bez portofelja u Vladi Republike Srbije Đorđe Miličević sastao se sa potpredsednikom Vlade Mađarske Žoltom Šemjenom u Beogradu. Nakon sastanka održana je konferencija za novinare/ke na kojoj je Đorđe Miličević govorio o saradnji između Mađarske i Srbije, ali i prvostepenoj nepravomoćnoj presudi koja je donesena protiv Milorada Dodika.
Pomalo je, moram reći, besmisleno da u 21. veku, i moram priznati da sam verovao da postoji razum u Sarajevu i da je apsolutno nemoguće da u 21. veku nekome sudite i osudite ga za verbalni delikt ili zato što ima drugačije političko mišljenje.
Đorđe Miličević, 21.3.2025.
Sredinom avgusta 2023. godine Tužilaštvo BiH podiglo je optužnicu protiv predsjednika Republike Srpske Milorada Dodik zbog zbog postojanja osnovane sumnje da je počinio krivično djelo “Neizvršavanje odluka visokog predstavnika u BiH.”
Nakon podnošenja optužnice i potvrđivanja optužnice pred Sudom su saslušani svjedoci i izvedeni dokazi, a u martu 2025. godine Sud BiH objavio je nepravomoćnu prvostepenu presudu kojom je utvrđeno da je Milorad Dodik kriv za gore navedeno krivično djelo.
U presudi se navodi da je od 1.7.2023. godine do 9.7.2023. godine u Banjoj Luci, Milorad Dodik poduzimao službene radnje u cilju nastavka zakonodavnog postupka za Zakon o neprimjenjivanju odluka Ustavnog suda Bosne i Hercegovine i Zakon o izmjeni Zakona o objavljivanju zakona i drugih propisa Republike Srpske od 1.7.2023. godine, iako je visoki predstavnik za Bosnu i Hercegovinu, Christian Schmidt donio odluke kojom se sprječava stupanje na snagu ovih zakona.
Dakle krivično djelo je počinjeno činjenjem, a ne izricanjem mišljenja ili neslaganja sa nekim političkim mišljenjem.
U Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji (SFRJ) u krivičnom zakonu u članu 133 bilo je normirano krivično djelo koje se kolokvijalno zvalo “verbalni delikt”. Na osnovu ovog krivičnog djela zatvorskim kaznama kažnjavani su oni koji su pričali ili pisali protiv države i sistema.
Ovo krivično djelo ukinuto je 1990 godine.
Iako su prošle tri decenije od ukidanja verbalnog delikta, vlasti u Republici Srpskoj klevetu su dodali na popis krivičnih djela za koju se izriču krivične sankcije. Ovo krivično djelo ne poznaje Krivični zakon BiH i Krivični zakon FBIH.
Iako kleveta i verbalni delikt nisu ista krivična djela, oboje u srži onemogućavaju potpunu slobodu izražavanja mišljenja, te medijske slobode. Istinomjer je o ovoj temi već pisao u tekstu “Da li su medijske slobode zagarantovane u Republici Srpskoj?”
S obzirom na to da Milorad Dodik nije osuđen za “verbalni delikt”, već za radnje kojim se sprječavalo provođenje odluka visokog predstavnika, Istinomjer tvrdnju Đorđe Miličevića ocjenjuje neistinitom.
(Istinomjer.ba)